Jak zrobić placki ziemniaczane?

Placki ziemniaczane to potrawa popularna w wielu krajach. Została wymyślona prawdopodobnie w XVII wieku w Polsce, ale szybko znalazła uznanie nie tylko w naszym regionie, ale także w Europie Zachodniej. Swoje warianty placków ziemniaczanych opracowali m.in. Szwajcarzy (rösti), Niemcy (reibekuchen) i Brytyjczycy (hash brown). Są one zazwyczaj przygotowywane z tartych ziemniaków, cebuli, jajek, mąki i przypraw i podawane jako samodzielne danie lub jako dodatek do potraw mięsnych lub warzywnych.

Przepis na placki ziemniaczane właściwie nie zmienił się od kilkuset lat. Głównym składnikiem placków są rozdrobnione surowe ziemniaki, do których dodaje się często produkty o właściwościach zagęszczających i spajających, czyli jajka i mąkę (głównie pszenną, niekiedy również ziemniaczaną), a także cebulę i przyprawy (przede wszystkim sól i pieprz). Po wymieszaniu składników jednolitą masę dzieli się na niewielkie porcje, które umieszcza się na rozgrzanym na patelni oleju, następnie nadaje się plackom pożądany kształt i smaży od 3 do 5 minut z każdej strony. Placki ziemniaczane są gotowe, gdy są chrupiące i złociste na zewnątrz, a miękkie w środku.

Przepis na placki ziemniaczane

Składniki:

1 kg ziemniaków
1 duża cebula
2 jajka
4 łyżki mąki
sól i pieprz do smaku
olej do smażenia

Ziemniaki obrać i zetrzeć na tarce o drobnych oczkach. Otrzymaną masę odsączyć z nadmiaru wody.

Do odsączonych ziemniaków dodać drobno posiekaną cebulę, jajka, mąkę oraz sól i pieprz do smaku. Całość dokładnie wymieszać.

Na patelni rozgrzać olej do 180-190 stopni Celsjusza.

Na rozgrzany olej nakładać niewielkie porcje masy ziemniaczanej i formować placki.

Smażyć od 3 do 5 minut z każdej strony do uzyskania koloru złotobrązowego.

Gotowe placki odkładać na talerz wyłożony papierowymi ręcznikami w celu usunięcia nadmiaru tłuszczu.

Aby nasze placki były złociste i chrupiące, powinniśmy wybrać odpowiednie ziemniaki. Do przygotowania placków ziemniaczanych najlepiej sprawdzą się ziemniaki o średniej lub wysokiej zawartości skrobi. Starajmy się używać w tym celu ziemniaków ogólnoużytkowych (uniwersalnych), zaliczanych do typu B (gatunki takie jak Colette, Ewelina, Flaming, Irga, Irys, Orlik, Sante itp.), lub mączystych, zaliczanych do typu C (gatunki takie jak Bryza, Centa, Gracja, Grot, Gustaw, Honorata, Ibis, Tajfun itp.). Do przygotowania placków ziemniaczanych warto wybierać starsze ziemniaki. Młode zawierają więcej wody, co może nam utrudnić otrzymanie masy ziemniaczanej o odpowiedniej konsystencji.

Należy również pamiętać o odsączeniu rozdrobnionych ziemniaków z nadmiaru wody przed dodaniem do masy pozostałych składników. Dzięki temu uzyskamy pożądaną konsystencję masy i smażenie będzie łatwiejsze. Ważne jest jednak, aby wraz z usuwanym płynem nie pozbyć się skrobi, która sprawi, że masa ziemniaczana będzie odpowiednio zagęszczona i placki nie rozpadną się podczas smażenia. Do smażenia placków ziemniaczanych najlepiej nadaje się patelnia z grubym dnem. Taka patelnia rozgrzewa się równomiernie i długo utrzymuje pożądaną temperaturę. Dzięki temu placki usmażą się szybciej, będą chrupiące i wchłoną mniej tłuszczu.

Do smażenia placków ziemniaczanych zaleca się oleje roślinne o neutralnym smaku i wysokiej temperaturze dymienia, np. olej rzepakowy. Odradza się stosowanie w tym celu oliwy. Kluczem do uzyskania idealnie chrupiących placków jest odpowiednia ilość i temperatura oleju. Oleju nie powinno być ani za mało (aby placki nie przywierały do patelni), ani za dużo (aby masa ziemniaczana nie wchłonęła zbyt dużej ilości tłuszczu). Podobnie ma się sprawa z temperaturą oleju: zbyt niska sprawi, że placki będą bardzo tłuste, zbyt wysoka zaś spowoduje ich przypalenie. Aby placki były równomiernie usmażone, powinny mieć zbliżone rozmiary i grubość. Jeśli są zbyt duże lub zbyt grube, smażą się wolniej i trudniej jest uzyskać odpowiednią ich chrupkość.

Placki ziemniaczane są idealnym polem do eksperymentów. Ci, którzy chcą wyjść poza klasyczny przepis, powinni rozważyć dodanie nieszablonowych składników. Mieszanie startych ziemniaków z innymi warzywami, takimi jak marchew, cukinia czy burak, nie tylko wzbogaci ich smak, ale także doda koloru i wartości odżywczych. Dzięki zastosowaniu dodatkowych przypraw, np. majeranku, tymianku, gałki muszkatołowej, kminu rzymskiego, kurkumy czy odrobiny ostrej papryki, placki ziemniaczane nabiorą nowego charakteru. Aby uzyskać świeży i aromatyczny akcent, można do masy ziemniaczanej dodać np. szpinak, jarmuż, szczypiorek, natkę pietruszki lub świeżą bazylię. Nie należy zapominać o eksperymentowaniu z sosami i dodatkami i sięgać po nietuzinkowe rozwiązania, takie jak pesto, chutney czy guacamole. Aby uzyskać ciekawszą teksturę, można część ziemniaków zetrzeć na oczkach drobnych, część zaś na oczkach grubszych. Można również osobno ubić pianę z białek i wymieszać ją delikatnie z gotową do smażenia masą ziemniaczaną. Nasze placki ziemniaczane będą puszyste i jeszcze bardziej chrupiące.